උඩවලවේ ඇත් අතුරු සෙවණ

උඩවලවේ ඇත් අතුරු සෙවණ

වර්ෂ 1995 අගභාගය වනවිට මෙරට අලි පැටව් සංරක්ෂණයට කිසුදු විධිමත් සංරක්ෂණ ක්‍රමයක් නොවීය.මෙම අඩුපාඩුව පිරිමසා ගැනීම සඳහා හිටපු වනජීවී නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ දොස්තර නන්දන අතපත්තු මහතාගේ අදහසක් අනුව උඩවලවේ ප්‍රථම වරට ඇත් අතුරු සෙවණක් ආරම්භ කරන ලදී.මෙහි ප්‍රධාන අරමුණ වී ඇත්තේ තුවාලවී හෝ අනාථවී හමුවන අලි පැටවුන් සුවපත් කර පුනරුත්ථාපනය කොට නැවත වනයට මුදා හැරීමයි.

"කොමලී " නම් වන අලි පැටවාගෙන් ආරම්භ වූ උඩවලවේ ඇත් අතුරු සෙවණට පසු කාලයේ අලි පැටවුන් 60ක් පමණ සංඛ්‍යාවක් රටේ විවිධ ස්ථානවලින් ලැබී ඇත.ඇත් අතුරු සෙවණ මගින් සිදු කරන කාර්යය සඳහා රජයෙන් විශාල පිරිවැයක් දරනු ලැබේ.එක් අලි පැටවකු සඳහා මසකට රුපියල් දස දහසක් වැයවන බව වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුව ගණන් බලා ඇත.ආරම්භයේ පටන් මේ දක්වා ඇත්අතුරු සෙවණේ සිටි අලි පැටවුන් කණ්ඩායම් 03ක් උඩවලව ජාතික වනෝද්‍යානයට මුදා හැර තිබේ.

ඉන් පළමු කණ්ඩායම මුදා හරින ලද්දේ 1998 මාර්තු 21වැනිදාය.එම කණ්ඩායමට ගාමිණී පණ්ඩුක, අනුරාධ ,අනූෂා නැමති අලි පැටවුන් සිවු දෙනෙකු  ඇතුළත් විය.අලි පැටවුන් පස්දෙනෙකුගෙන් සමන්විත දෙවන කණ්ඩායම වනයට මුදා හරින ලද්දේ 2000වසරේ ජූලි පළමුවෙනිදාය.කොමලි ,ඉසුරු,සඳමාලි මත්තලී සහ එමලින් එම කණ්ඩායමේ  සාමාජිකයින් වූහ.තෙවන කණ්ඩායමට අයත් අලිපැටවුන් 08දෙනෙකු 2002 ජනවාරි මස 18 වන දින වනයට මුදා හරින ලදී.මිහිරි, හේමා,ත්‍රිමා,පදවි,මදාරා, මහේෂ්,තමාලි සහ සේනාධි එම අට දෙනාය.

ඇත් අතුරු සෙවණ ආරම්භ වූයේ බොහෝ දුෂ්කරතා මධ්‍යයේය.සම්පත් හිගකම හා ඇතැම් විද්වතුන් මේ සඳහා අකමැති වීම ප්‍රධාන ගැටලුවක් විය.

කෙසේ නමුත් මෙවැන්නක් ඉදිකිරීම අලි සම්පත රැක ගැනීමෙහිලා මහෝපකාරී වී තිබේ.වත්මනේ මෙය සංචාරක ආකර්ෂණය දිනාගත් ස්ථානයක් බවටද පත්ව තිබේ.

   " සතුන්ට දක්වන ආදරය හා කරුණාව ඇසුරෙන් 

රටක වෙසෙන මිනිසුන්ගේ 

උදාරත්වය සහ සදාචාරාත්මකභාවය 

විනිශ්චය කළ හැකි ය." 

                 (මහත්මා ගාන්ධි තුමා)

 "    සතුන්ගෙන් තොර ලොවක මිනිසුන්ට ජීවත්වියහැකිද? 

වනසතුන් සියලු දෙනා වැනසී ගියහොත් 

ජීවිතය දැඩි හුදෙකලා බැවින් මිනිසාද මිය යනු ඇත.

මක් නිසාද යත් සතුනට සිදුවන දේ නොබෝ කලකින්ම මිනිසාටත් සිදුවනහෙයිනි.ලෝකයේ පවත්නා සියලු දේ අතර ඇත්තේ එකිනෙකට බැඳුණු ඥාතීත්වයකි.  " 

(සියටැල් - (1854)